Renée Heijmans: 4 avonden wandelen

Nog een paar nachtjes slapen en het is weer zover. Vier avonden lang zullen we lange linten van kinderen geflankeerd door ouders, soms met kinderwagens, zien wandelen door Badhoevedorp en omstreken. De Avond4daagse. Een evenement dat al heel wat jaartjes mee gaat.

Mijn 3 zonen hebben alles bij elkaar de nodige kilometers afgelegd. Ik heb er zelf stressvolle maar ook warme herinneringen aan. Het was vooral stressvol om te zorgen dat de kinderen in goede conditie en voorzien van de nodige essentialia om 17.45 uur bij het dorpshuis waren. Dat begon al als ze uit school kwamen. Deze dagen niet spelen bij vriendjes en geen trainingen van sportclubjes, maar even rustig op de bank een tv programma kijken. Bovendien was het van belang om vroeg te eten, maar ook licht verteerbaar. Zodat de jongens niet met te volle maag aan hun avondlijke wandeltocht begonnen. Het klaarmaken van de rugzakjes met al het hoognodige voor onderweg behoorde ook tot de vaste dagelijkse rituelen. In die rugzak ontbrak een regenjas of poncho niet. Daarnaast een vast aantal ingrediënten: een rolletje druivensuiker, een flesje drinken en een banaantje. Iets meer voorbereiding vereiste de halve sinaasappel met een heerlijk fris pepermuntje er bovenop gewikkeld in een ouderwetse zakdoek met een elastiekje eromheen. Om lekker op te sabbelen onderweg!

Op de fiets naar het dorpshuis, fietsen op slot, sleuteltjes ingeleverd, en ze konden zich melden. Ik moet eerlijk bekennen dat mijn man vooral de meeste kilometers in de benen heeft zitten en meewandelde met de jongens. Nou ja, mét, hij liep vaak alleen, want de jongens waren druk met vriendjes. En legden met hun heen en weer geren vaak de dubbele afstand af! Ikzelf fietste vaak stukjes mee, gewapend met camera en pen en papier om voor het Witte Weekblad een artikeltje te schrijven. Eenmaal thuis was het rugzakjes uitpakken, de kletsnatte zakdoeken van het sinaasappelpakketje uitspoelen voor de volgende dag en op tijd naar bed, want morgen weer! Hoogtepunt van deze 4 dagen was natuurlijk de laatste avond. Traditioneel werden dan wat minder kilometers gelopen, maar was het feest des te groter. Verzamelen op de Groene zoom en in een lange stoet, voorafgegaan door een fanfare, werden ze binnengehaald door het dorp en door de enthousiaste toeschouwers voorzien van bosjes bloemen. Aan de finish wachtte dan de ultieme beloning: de Avond4daagse medaille, die meteen trots werd opgespeld! Mijn jongens lopen al lang niet meer mee, maar als de stoet voorbij komt donderdagavond ga ik zeker kijken en terug denken aan die tijd!