Afbeelding
BDU

Observaties in coronaland: door het glas

24 maart 2020 om 15:25 Maatschappelijk

HAARLEMMERMEER Onder de naam Observaties schetst onze medewerkster De Meermin de samenleving ten tijde van corona. Vandaag aflevering 3: door het glas

Ik sta momenteel veel voor het raam. Door de laag beschermend glas kijk ik naar de buitenwereld. Daar zie ik de mensen die hun hond uitlaten. Dat gaf voor kort een ander plaatje dan nu met de coronacrisis. Hondenbezitters hebben net als vrachtwagenchauffeurs een sterk sociaal contact met elkaar. Het maakt niet uit wie of wat je bent, of waar je vandaan komt. Een hond geeft verbinding. Vaak zag ik hoe de hondenbezitters op straat elkaar opzochten en samen opliepen. Dat is nu niet meer te zien. Ik vraag mij af of je met zo'n uitrolbare hondenriem daar ergens een rood streepje op aan kunt brengen, de vereiste afstand die wij nu van elkaar moeten houden, en zo de lijn kunt laten vieren. Daar tot het rode streepje vanaf die afstand kan je met elkaar praten. Voor de honden geldt geen beperking in fysiek contact. Door het gebrek van een timmermansoog aan mijn kant, weet ik niet precies, wanneer ik naar buiten ga, hoe die afstand exact te meten. Iets waar tot op heden trouwens ook veel anderen last van hebben. Maar ik heb nog bewegingsvrijheid om mij buiten te begeven.

Schrijnend is het, dat mensen in verpleeghuizen vanaf 20 maart, nu hun dierbaren slechts door het glas van hun raam kunnen zien. Bij velen is zelfs dat niet mogelijk doordat zij al zo verward zijn, dat dit geen optie meer is. Voor de groep die dit nog wel aan kan, zijn er lieve verzorgers die de mensen helpen met beeldbellen naar dierbaren die niet meer op bezoek mogen komen om zo eventuele besmetting te voorkomen. Er vloeien veel tranen aan beide kanten van het glas. De kwaliteit van leven van broze mensen is nu net zo breekbaar als het dunste glas.

Ondertussen blijf ik de boel observeren.

[Groeten van De Meermin

Mail de redactie
Meld een correctie

advertentie
advertentie