Monica, die niet met achternaam of gezicht in de krant wil, is aan het einde van haar latijn.
HOOFDDORP
Door een brute beroving, een achteruit hollende gezondheid en een nieuwe winter in de kou, lijkt Monica haar zwervende bestaan in Haarlemmermeer op te gaan geven. “Misschien is het beter wanneer ik in het huisje van mijn vader in Portugal ga wonen. Alleen vind ik dat zo pijnlijk voor mijn drie meiden.”
Het is een brok menselijk leed: een vijftigjarige vrouw die al jaren leeft in een caravan. Ze heeft een gedoogplekje in het Haarlemmermeerse Bos, daar mag ze al een paar maanden boetevrij staan. Maar haar leefomgeving is in het donker het domein van racende en drugs gebruikende jeugd. Als ze er iets van zegt, volgen scheldkanonnades. Ook ontbeer..
