Oekraïne-hulpverlener Dick Nijssen verbijt zich voor de televisie

NIEUW-VENNEP Hij is kort over zijn gevoelens op dit moment: “Klote.”  Voorzitter Dick Nijssen van de Stichting Holland-Oekraïne zit zich te verbijten achter de televisie waar hij ziet hoe het land in een oorlog wordt getrokken. Zijn organisatie, die opereert vanuit Nieuw-Vennep, heeft al vijf vrachtauto’s klaar staan voor een hulpkonvooi op 29 april naar Oekraïne. De kans dat er gereden wordt is klein. 

Nijssen houdt nog wel hoop. Tijdens eerdere conflicten op De Krim en in de Donbasregio werd er na veel wikken en wegen toch gereden naar het beoogde gebied in de buurt van Odessa waar de stichting al tientallen jaren hulp biedt. Het was een kwestie van af toe en een roadblock ontwijken. De hulpgoederen kwamen uiteindelijk aan.

Deze keer lijkt alles anders te zijn nu de Russische president Poetin nadrukkelijk zijn tanden in de voormalige deelrepubliek heeft gezet”. Nijssen: “De situatie is verschrikkelijk. Ik heb iedere dag contact via tolken of in het Engels met bewoners en daar hoor je de meest schrijnende verhalen. Er is veel gebombardeerd, de schade is groot. Ik sprak bijvoorbeeld een vrouw van wie haar marktkraam is verbrand. Ook zijn er mensen zoek. Verder is de angst groot te moeten dienen in het leger, daar heeft ook niet iedereen trek in.”

“Het is voor mij hele moeilijk om deze verhalen aan te horen”, zegt de hulpverlener die ruim dertig jaar met trailers naar het oosten rijdt. “En je kan niets doen. Alleen de gebieden dicht bij de westerse grenzen zijn nog betrekkelijk veilig. Ik voel me klote. Er is behoefte aan medische apparatuur en ik zit hier in Nieuw-Vennep op duizend kilometer afstand voor de televisie. Maar je weet maar nooit. Misschien dat Poetin straks genoeg heeft, en dat op de een of andere wijze de rust terug keert. Dan staan wij direct klaar om te gaan rijden.”