Orde Der Dwazen. Sterke momenten in 1SAAM

Als de lichten gedoofd zijn, springt een man op het podium, en start een monoloog Het is zaterdag 16 november. Plaats van handelen; theater Pier K, Nieuw Vennep. Ik heb mijzelf getrakteerd op een avondje Orde Der Dwazen. Een “Toneelvereniging” die zichzelf liever theaterwerkplaats noemt en vanuit een Christelijke identiteit ‘selfmade’ podiumkunst bedrijft. Zo ook deze voorstelling 1SAAM, die voort komt uit de gedachten kronkels van betrokken spelers. Een en ander werd samen gevoegd tot een compleet script door Jan Draaijer, die ook de regie voor zijn rekening nam. Het stuk behandeld de verschillende vormen van eenzaamheid, verpakt in een luchtige, soms wat absurdistische vorm van serieus theater. Als plaats van handelen is gekozen voor de setting van een warenhuis. Komische scènes wisselen zich af met geëmotioneerde monologen over eenzaamheid. Helaas moet gezegd worden dat juist deze gedramatiseerde momenten in een paar gevallen aan geloofwaardigheid inboeten en de vaart uit de voorstelling halen. Toch zit het stuk goed in elkaar en heeft een hoeveelheid aan sterke momenten. Het spel leunt op een aantal routiniers, waarbij vooral Erik v Dijk en Marleen vd Duin positief in het oog springen. In de rol van Joost de ‘gay’ etaleur valt Erik op als komisch talent, en heeft dan ook de lachers op zijn hand. Des te knapper is de verandering in zijn dubbelrol als de timide (autistische?) klusjesman. Marleen is een vaste waarde binnen het gezelschap en weet ook nu weer in de rol van str(enge) afdelingschef de aandacht op een sterk en overtuigende manier naar zich toe te trekken. Reinier Overbeek is lekker op dreef in zijn rol van de losbandige maar strenge winkel baas.Wel lijkt zijn tomeloze energie hem naar een wat ‘over de top’ performance te sturen. Het dichterlijk brengen van de teksten is een leuke vondst. Esther Comenencia heeft genoeg verve in zich om de rol van gevoelige iets wat zweverige “ boomfluisteraar” op een ludieke manier gestalte te geven.  Martijn vd Burcht, Janine vd Duin en Henk de vries geven genoeg tegenwicht om met de andere één geheel te vormen. Marieke Dijkstra is de nieuweling in het gezelschap, maar heeft genoeg potentie voor een mooie toekomst bij ODD. Hoewel de regie hier en daar niet alle mogelijkheden lijkt te hebben benut, kan men toch spreken van een goed doordachte en uitgevoerde voorstelling die zeker meer publiek verdiende dan nu aanwezig was.