Vennepse moeder schrijft 'brandbrief' over woningnood: 'Al 16 jaar ingeschreven'

NIEUW-VENNEP Suzanne Vermeulen uit Nieuw-Vennep heeft aan de gemeente, woningnet en Ymere een 'open brief' geschreven waarin zij hulp vraagt bij haar zoektocht naar een woning. Ze staat al zestien jaar ingeschreven, maar heeft nog lang geen zicht op een sociale huurwoning.

"Bij deze een 'schreeuw om aandacht'… Een poging wagen tot het wakker schudden van een ieder die dit aangaat (voor de mensen die over het besluit van de woning verdeling gaan). Dit kan zo niet langer!", zo begint zij haar brief wanhopig.

De alleenstaande moeder woont met haar vijfjarige zoon noodgedwongen al meer dan een jaar in bij haar ouders. Ouders die zij 'helden' noemt, omdat zij het al zo lang met hen in huis uithouden. "Geen andere plek om terecht te kunnen. En gelukkig doen ze het met liefde… Maar dit is toch geen gezonde situatie?! Voor hen niet, voor mij niet en zeker niet voor mijn zoontje. Mijn leven staat sinds 1 november 2018 volledig op pauze… Ik kan, en kom, niet verder op deze manier! Moedeloos word ik ervan!", zo vervolgt ze haar brief.

VOORRANGSREGELS De zestien jaar inschrijftijd geven Suzanne nog lang geen garantie op een woning. "En al deed mijn inschrijfduur dat wel, dan word ik wel benadeeld door de voorrangsregels die er gelden, onder andere statushouders en leeftijd."

Ze vindt het vooral schandalig dat zij met haar zoontje niet wordt gezien als 'gezin' en daardoor niet 'mag' reageren op eengezinswoningen. "Ik ben 'gelijkwaardig' aan een stelletje, maar zij hebben voldoende aan één slaapkamer waar ik er twee nodig heb. Zij brengen samen inkomsten op de tafel, ik in mijn eentje. Een gezin is, op papier volgens jullie, een huishouden van drie personen of meer… Helaas heb ik de 'pech' dat ik al gezegend mag zijn met één prachtig kind, mijn zwangerschap was niet vanzelfsprekend namelijk. Was een tweede mij destijds gegund, dan waren mijn kansen op de woningmarkt al vele malen groter."

WERK "Ook ben ik er al achter dat 'profiteren' loont… Mijn kansen liggen veel lager omdat ik de keuze heb gemaakt weer vier dagen (fulltime) te gaan werken (zekerheid voor mij en mijn zoontje, qua financiën). De woningen voor 'lage inkomens' vallen bij mij dus ook al af. Eigenlijk ben ik gek… Ik kan beter weer drie dagen gaan werken. Dan maak ik meer kans op een woning, en kom ik ook nog eens in aanmerking voor huur- en zorgtoeslag. Ideaal toch, laat die belastingbetaler maar lekker voor mij dokken?!"

De situatie heeft Suzanne al heel wat tranen gekost en nog steeds heeft de Vennepse het er moeilijk mee. "Sowieso vanwege het feit dat ik gewoon nog steeds kansloos ben, maar ook het idee dat ik bijna genoodzaakt ben om weg te gaan uit mijn vertrouwde omgeving. Mijn dorp, Nieuw-Vennep, waar ik geboren en getogen ben. Waar ik, en vooral mijn zoontje, alles hebben en waar we ook deels van afhankelijk zijn; vrienden, familie, school, sport, et cetera."

REACTIES Ze krijgt veel bijval in de reacties onder haar brief, die zij op Facebook plaatste. "Je bent niet de enige" en "Nou heel herkenbaar, mijn zoon woont ook nog steeds bij mij komt ook steeds niet in aanmerking voor een woning. Tegen hem was gezegd; je inschrijving duurt een jaar langer, de vluchtelingen hebben voorrang", zo zijn enkele van de reacties.

Suzanne sluit haar brief af met de vraag of de verantwoordelijken voor de woningverdeling hun zienswijze in dit specifieke geval willen herzien om haar kansen op een passende woning te vergroten.

Mariëlle Tukker