Afbeelding
pr

SeniorensooS Nieuw-Vennep: Lenie Piet

5 maart 2020 om 15:18 Mensen

[Om de week schrijft Geertje Bos over het leven van een zestigplusser in Haarlemmermeer. Over Toen en Nu. Deze keer:

Toen Lenie van Wirdum uit Heemstede in 1972 trouwde met kweker Jan Piet uit Aalsmeer was ze 25 en sindsdien draagt ze de naam van haar man met ere. Zij moet hem overigens al jarenlang missen. Hij stierf, 61 jaar oud op 15 november 2008. Ze woonden nog maar een jaar in hun nieuwe appartement in Getsewoud. De kwekerij was toen al verkocht. "Hij had nierkanker. Later bleek, dat hij was geboren met slechts één nier. En die ene was ziek, dus was er verder weinig meer aan te doen."
Het stel had elkaar leren kennen via het werk van Lenies vader. "M'n vader bracht duivenvoer rond bij klanten van de dierenwinkel van mijn oma. We waren thuis met drie meisjes, ik ben de oudste. In de zaak helpen hoorde er bij. Ik vond het ook leuk om met vader mee te gaan. Het gebeurde die keer dat we een zak voer bezorgden bij het kwekersbedrijf van de familie Piet in Aalsmeer. Die zak scheurde in de hal kapot en Jan stond erbij te lachen…"

Vanaf hun trouwen droeg zij haar steentje bij in de kwekerij. Ze kregen twee dochters, Carolien (1974) en Danielle (1978). Carolien was nog een baby, toen Lenie met de kleine op haar arm een lelijke val maakte. Ze verzwikte haar linkervoet, had veel pijn, maar beet zich er doorheen. Ze vertelt het nuchter, maar heeft speciaal schoeisel nodig voor de scheefgegroeide voet. "Er zijn ergere dingen."

Danielle woont met haar man Ed ook in Nieuw-Vennep, Carolien ging backpacken door Australië en vond daar de liefde, bij Kevin. Ze trouwden en kregen twee kinderen. Geregeld namen Jan en Lenie de vlucht naar het gezin, eerst in Melbourne, later in Hongkong. Toen haar dochter in 2012 een ernstig duikongeluk kreeg, vloog Lenie om de maand erheen om te helpen. "Tegenwoordig ga ik nog twee keer in het jaar."

En nu? Lenie zette haar schouders onder het verdriet en verdreef de eenzaamheid. Ze kocht een elektrische fiets en trok er op uit. Sinds zeven jaar zit ze achter het stuur van de Krimbus voor het vervoer van ouderen. Verder heeft ze plezier in zingen bij het smartlappenkoor, leest kranten en tijdschriften en probeert de digitale wereld bij te houden. Vijftig jaar geleden begon ze met bloeddonatie, inmiddels is zij actief als plasmadonor, waarvoor ze elke veertien dagen haar bijdrage levert.

Mail de redactie
Meld een correctie

advertentie
advertentie