Columnist Voskuil neemt sabbatical en start boekenuitgeverij Noblesse in Nieuw-Vennep

NIEUW-VENNEP Rechts bovenaan pagina 3. Dat is al zes jaar de vaste plek van columnist Peter Voskuil in deze krant. In 2021 neemt hij een sabbatical. Dit omdat hij de boekenuitgeverij van Joh. Enschedé uit Amsterdam heeft overgenomen en daar al zijn tijd voor nodig heeft.

Voskuil: “Ik was eigenlijk van plan mijn hoekje in de krant tot aan mijn pensioen te blijven vullen’, aldus Voskuil, ‘maar de overname zal het komende jaar al mijn tijd opslokken. Daarom maak ik nu tijdelijk een pas op de plaats. In de hoop dat jullie me straks weer terugnemen.”

Voskuil begon zijn carrière in de jaren negentig als verslaggever bij Het Witte Weekblad. Later stapte hij over naar Haarlems Dagblad, waar hij bijna vijftien jaar voor schreef. In 2017 vroeg Joh. Enschedé Amsterdam hem haar uitgeverij nieuw leven in te komen blazen. In de jaren die volgden, breidde de uitgeverij haar programma met succes uit van vijf naar 25 boeken per jaar. Meest recente moneymakers zijn de Koot & Bie Encyclopedie, het gloednieuwe Ali was mijn vriend (over de bijzondere vriendschap tussen de Nederlandse fotograaf Guus Dubbelman en Muhammad Ali) en een prachtig fotoboek over prinses Beatrix in samenwerking met ANP en de tv-serie Blauw Bloed.

NACHTJOURNALISTIEK Het idee om de uitgeverij over te nemen, ontstond toen het moederbedrijf van uitgeverij JEA halverwege dit jaar in de problemen dreigde te komen door corona. De aandeelhouders besloten het bedrijf op te splitsen en de gezonde onderdelen te verkopen, waarna Voskuil in gesprek kwam over een management buy-out. Toen dat rond was, ging hij op zoek naar een kantoor en kwam hij in Nieuw-Vennep Zuid uit.

Plan is om vandaaruit in 2021 op dezelfde voet verder te gaan, met onder meer luxueuze coffeetable boeken op het gebied van sport, muziek, geschiedenis en literatuur. Voor begin 2021 staan onder meer een ultiem schaatsboek, een Drs. P-boek en de biografie van bokser Rudi Lubbers op de releaselijst.

Het laatste jaar kostte het Voskuil al steeds meer moeite zijn baan als hoofd van uitgeverij JEA te combineren met zijn rol als columnist. Regelmatig schreef hij zijn columns zondagavond laat of zelfs ’s nachts. Gebrek aan inspiratie was niet de kwestie. “Als ik ga zitten, komt er altijd wat”, aldus Voskuil. “Het grappige is dat de columns waar ik zelf over twijfel vaak meer in de smaak vallen dan die ik zelf aardig of geslaagd vind. Als je mijn tijd bij het Witte Weekblad meetelt, schrijf ik al meer dan tien jaar iedere week een column, maar je weet het nooit. De buitenwereld reageert altijd anders dan je denkt.”

KRITISCH Bij vlagen kon en kan Voskuil ook flink kritisch zijn. Onder meer de politieke soap rondom het honkbalstadion, de verloedering van zijn geliefde Nieuw-Vennep en grootheidswaanzin van de politici in Hoofddorp zijn regelmatig terugkerende onderwerpen in zijn columns. “Ik heb vroeger zelf veel op het raadhuis rondgelopen als verslaggever en volg de Haarlemmermeerse politiek nog altijd met interesse. En soms erger ik me dan, ja. In de kwestie van het honkbalstadion bijvoorbeeld is er illegaal met vele tonnen aan publiek geld geschoven. En dat dan uitgerekend de wethouder die daarover weigerde verantwoording af te leggen onze commissaris van de koning is, daar kan ik met mijn pet niet bij.”

“Daartegenover staat overigens weer een andere wethouder, die een tijdje de ene na de andere goede beslissing nam en een tijdje ‘SuperDerk’ door onze columnist werd genoemd. Voskuil, lachend: “Zo ben ik dan ook wel weer.”

VERARMING In de bijna dertig jaar dat hij nu actief is als journalist, zag Voskuil het Haarlemmermeersejournalistieke landschap verarmen. De Hoofddorpse Courant en Het Witte Weekblad fuseerden noodgedwongen tot HCNieuws en Haarlems Dagblad trok zich min of meer terug uit de polder. ”Het is in ieders belang dat de journalistiek de macht controleert”, aldus Voskuil. “Maar de Haarlemmermeerse journalistiek staat er slechter voor dan ooit. En kranten zijn kwetsbaar. Als deze krant omvalt, krijg je waarschijnlijk nooit meer een nieuwe. Dan pas zullen de mensen merken wat een gemis dat is in de samenleving. Er wordt vaak een beetje schamper over de lokale krant gedaan, maar onderschat bijvoorbeeld niet wat een enorme waarde een krant alleen al heeft voor het verenigingsleven en de lokale economie. Daarom juich ik de onlangs ingediende vragen van D66 en Groenlinks om de lokale journalistiek te steunen ook toe. Dat is hard nodig.”

De 3 beste columns volgens Voskuil:

[1. Naar aanleiding van een discussie op Je bent Hoofddorper als… over spellingsregels (2016): Je ben Hoovdorpur as ....je niet ken spelluh.

De beheerder van de feestboek-account ‘Je ben Hoovdorpur as’ hepnamelijk deeze week gepozdt: ‘Helaas worden mensen hier nogal eens aangesproken op hun spelling. Ik vind dit echt niet kunnen, ook niet als het een grapje is.’ Wie tog mensen gaat zittuh verbeteruh wort twee wekuh geschorzdt.

Eers dagt ik: izze dattuh niet een beetjuh de omchekeerde werelt? Segge we dat befoorbeeltooc tege alluh Hoovdorpsu kindre? Iz dat niet een beedje aso ten opsichte fan alluh meesters en juvven, die soo hun besd doen om die regels erin te ztampe? As het namuhluk soodoorgaadt kenne we al die zpellingsreechels net so goet afschaffuh. En dan ken je eigulukgeleik met een hoop andere fakke ook wel stoppuh.

Maar later dagt ik: waarom niedt? Je hep tog zat leuke filmpies op feestboek waar se ook van kenne lere? Scheeld de dooscenten un hoop werruk en Hoovdorp vierd voortaan met sun alle een week ekstra vakansie. Goet ieniezieatiev duz! Mij sul je niet hoore.

[2. Bij de aanstelling van Arthur van Dijk als commissaris van de koning Noord-Holland (2019): Pissen

Arthur van Dijk wordt de nieuwe commissaris van de koning in Noord-Holland. Hé, die kennen we natuurlijk! Da’s immers de ex-wethouder economische zaken van Haarlemmermeer. En dezelfde man die zich nog nauwelijks drie jaar geleden weigerde te verantwoorden voor het financiële echec rond de verplaatsing van het honkbalcomplex in Hoofddorp. In het geniep werd er met miljoenen gemeenschapsgeld geschoven in die affaire, buiten de gemeenteraad om. Resultaat: tonnen verlies. Van Dijk was een van de oud-wethouders die hooghartig wegbleef tijdens een raadsonderzoek daarnaar. ‘Pissen op de democratie’, noemde ik dat destijds in een column. Maar schijnbaar is zoiets geen enkel beletsel om door te mogen promoveren in ons politieke stelsel. Niemand die er meer over praat. Vindt u het heel erg als deze columnist daar op deze plaats toch nog even enkele welgemeende vraagtekens bij zet??? Dat uitgerekend deze persoon nu wordt voorgedragen als hoeder van onze provincie? Ik zie dat als een nederlaag voor de democratie.

[De derde lezen? Kijk op onze website

3.

Over jeuktermen als Hyde Park, Hoofddorp Centraal en Hoofdstad ipv Hoofddorp (2019)

Penisnijd

Misschien komt het omdat ik zelf in Beinsdorp woon. Van een afstandje zie je pas echt hoe zielig zoiets overkomt, die nergens op gebaseerde grootheidswaanzin van Hoofddorp.

Het begon in de jaren negentig. Toen vroegen de eerste raadsleden (die overigens nog rechtstreeks afstamden van de boeren) zich ineens hardop af of de naam ‘Hoofddorp’ niet omgedoopt moest worden tot ‘Hoofdstad’.

Ik denk dat ze in Amsterdam nog aan het bijkomen zijn van het lachen. De helft van de bevolking liep nog op klompen. Hoofddorp is sindsdien flink gegroeid, maar dat calimero-gevoel bleef. Hoofddorp kreeg een ‘verkeersring’, godbetert. Stukken Nieuw-Vennep werden stilzwijgend geannexeerd om Hoofddorp groter te doen lijken. Als jongste vlag op de modderschuit dient het centrum van Hoofddorp tegenwoordig ‘Hoofddorp Centraal’ te worden genoemd. En de voorgenomen net-even-te-megalomane-hoogbouw op Beukenhorst-West gaat voortaan ‘Hyde Park’ heten. Triest. Hoofddorp lijdt al jaren aan een ongeneeslijke vorm van penisnijd.

Wim Vellinga