Deze week aan het woord: de Teek

28 februari 2008 om 00:00 Nieuws Halsema is anders Femke Halsema is het zat. Op haar weblog is sinds afgelopen weekend forse kritiek te vinden op medeparlementariërs Jan Marijnissen en Geert Wilders. Ze vindt dat de twee een verkeerde toon aanslaan in het publieke debat. In het bijzonder heeft Halsema het daarmee over de kwalificatie ‘beroepslafaard’ die Wilders aan de premier toedichtte, en de verwijzing naar etnische zuiveringen in Rwanda waarmee Marijnissen zijn ongenoegen over Wilders uitte. Halsema had haar blog net zo goed een jaar eerder kunnen schrijven. Wilders doet sinds zijn afscheiding van de VVD tenslotte niet anders dan zijn politieke tegenstanders zo belachelijk mogelijk te omschrijven en Marijnissen is in de regel ook niet vies van een ongepaste vergelijking - denk aan zijn keuze voor het woord ‘deportatie’ - toen hij het immigratiebewind van Rita Verdonk omschreef. Al dit soort persoonlijke aanvallen zijn inderdaad erg kinderachtig. Als je de bal niet weet te verdedigen, dan schop je maar tegen de man aan. Uiteindelijk is het voor de toeschouwer een stuk leuker om naar een grove overtreding te kijken dan naar een correcte sliding. Vandaar wellicht de populariteit van Sjaak Polak en Stijn Vreven. Met andere woorden: Halsema heeft gelijk. Superlatieven zijn geen argumenten, en de media imponeren met een scheldwedstrijd is opportunistisch. Het is echter een beetje jammer dat Halsema met haar blog de non-discussie van Wilders en Marijnissen in stand houdt. In de eerste plaats: haar open brief bevat geen letter over de politieke werkelijkheid, terwijl ze voortdurend benadrukt dat er meer inhoudelijke argumenten moeten worden gegeven. Het heeft iets weg van Rita Verdonk, die graag roept dat problemen duidelijk benoemd moeten worden maar wegloopt als men vraagt over welke problemen ze het heeft. Bovendien zal haar brief niet beantwoord worden met een inhoudelijke weerspiegeling over de plannen van GroenLinks, maar (zoals ze zelf voorspelt) eerder met een reactie van Wilders dat ze knettergek is. Met andere woorden: dankzij haar gaat het weer over vorm, en niet over inhoud (zie ook deze column). Het is natuurlijk nog storender dat ze zich ook zelf schuldig maakt aan de zonden van de twee populisten. Ze noemt de twee ‘afschuwelijk’ en ‘bijzonder grof’ en sluit af met de nogal goedkope suggestie dat de misplaatste houding van Wilders en Marijnissen iets met mannelijke hormonen te maken zou hebben. Dat vind ik gewoon afschuwelijk. De teek