Regelaar Piet Kreike neemt afscheid

8 januari 2009 om 00:00 Nieuws

Hij zal niet in het beruchte gat vallen en ook de geraniums zijn niet aan hem besteed. Maar dat hij het werk zal missen, dat geeft Piet Kreike volmondig toe. “Ik weet zeker dat het in het begin behoorlijk wennen zal zijn. Maar ik ben gek op sport en aangezien mijn huis aan een grondige opknapbeurt toe is, zal ik me niet vervelen”, zegt de geboren en getogen Halfwegger die 13 januari 62 wordt en gebruik maakt van de Flexibele Pensioenuitkering (FPU).

‘In het begin moest ik behoorlijk wennen aan de cultuur binnen het raadhuis’ HALFWEG - Vrieskou of niet, vlak voordat hij de deur definitief achter zich dichttrekt wil Piet Kreike per se op de foto vóór ‘zijn’ gemeentehuis. Het huis waar hij ruim 21 jaar als bode met veel plezier heeft gewerkt en waar hij 15 januari met een receptie wordt uitgezwaaid.

Piet werkte als timmerman in de bouw toen hij onder het motto ‘je weet maar nooit’ solliciteerde op de functie van bode. In de eerste instantie werd hij afgewezen, maar omdat de eerste man niet in de gemeente wilde komen wonen werd hij alsnog uitgenodigd voor een gesprek met burgemeester IJsselmuiden. “Het klikte en ik werd aangenomen. Het eerste halfjaar was erg moeilijk. Als vrije jongen uit de bouw moest ik behoorlijk wennen aan de cultuur binnen het raadhuis.” Amper in dienst mocht Piet prins Claus ontvangen bij de opening van het museum stoomgemaal in Halfweg. “Stond ik daar in mijn mooie pakkie. Een heel bijzondere ervaring was dat.”

De term ‘onderburgemeester’ valt. Piet moet er hartelijk om lachen. “Zeggen ze dat van me? Tja, er zit wel een kern van waarheid in. Je ziet veel, je weet veel. Mensen spreken je op straat aan over dingen die in hun ogen niet goed gaan. En doordat de lijnen in onze kleine gemeente zo lekker kort zijn kun je ook heel veel regelen.” Het monumentale gemeentehuis is een geliefde trouwlocatie en als bode moest Piet er voor zorgen dat de plechtigheid vlekkeloos verloopt. Toch hield zijn taak daar niet mee op getuige zijn verhaal over een dure trouwauto die spontaan op hol sloeg en met een klap tegen de vangrail tot stilstand kwam. De bruid was volkomen overstuur, maar gelukkig voor haar was daar Piet die als een rots in de branding klaarstond met een glas water. En zo kan hij nog wel even doorgaan. Aan verhalen geen gebrek. Ze zullen ongetwijfeld naar boven komen tijdens de afscheidsreceptie die van 16 tot 18 uur in ‘zijn’ gemeentehuis wordt gehouden.