Deze week aan het woord: Luis

23 juli 2009 om 00:00 Nieuws Stalling Eindelijk, het is gelukt. Luis is even niet boos meer. Maar of dat nu komt omdat Luis met zijn luizenfamilie in het buitenland verkeert, er gewoon weinig te doen is waar Luis zich druk om zou kunnen maken, of omdat alles nu ineens goed geregeld is, dat weet Luis eigenlijk niet. Zal wel een combinatie van alle drie zijn. In ieder geval weet Luis zich wel verzekerd van een vakantiegevoel. En wat voor een gevoel! Even geen gedoe rondom het VCP. Even geen discussie over wel of geen groter Schiphol. Even niet hoeven nadenken over nieuwbouwlocaties voor huizen. Even geen zorgen over de nog steeds niet aangepaste verlichting van de Calatrava bruggen (die nog steeds roesten!). Even niets te maken met Rijsenhout waar je zowat struikelt over het ‘oud glas’, maar waar wel allerlei plannen op stapel staan voor nieuw glas. Heerlijk, even niets te moeten doen. Gewoon lekker een boekje lezen in de zon, glaasje fris er bij, luizenkinderen die zwemmen en luizenmoeder die kookt. In die volgorde, want Luis is ouderwets en doet tijdens de vakantie uiteraard zo weinig mogelijk. Beetje zonnen, beetje poedelen, beetje fietsen maar zeker geen boodschappen doen of eten koken. Of nog erger: de tent schoonmaken. Luis is nu eenmaal een luis en luizenmannen houden niet van werken. Daar heb je heel andere mensen voor. Trouwens - het is per slot van rekening ook nog eens vakantie. Over tenten gesproken - Luis heeft het dit jaar met zijn luizenfamilie heel goed bekeken. Want bij aankomst stond er al een tent klaar. Zelfs de bedden waren al opgemaakt, waarschijnlijk door zo’n meisje dat in de vakantie graag een centje bijverdient. De boel inruimen hoefde dus niet en uitruimen hoeft ook niet. En er mee ‘sleuren’ over de snelweg zoals menig caravanbezitter zit er ook niet in. Die caravans zijn een paar weken geleden allemaal tevoorschijn gehaald uit de officiële opslagloodsen, verbouwde landbouwschuren en - ja, ja - ‘oud glas’. Want als die oude kassen ergens goed voor zijn, dan is dat de illegale opslag. Goedkoop en niemand die er naar omkijkt. Maar, bedenkt Luis nu ineens, dan is het eigenlijk heel goed dat er nog zoveel ‘oud glas’. Voor de caravanbezitters schittert er dus een gouden toekomst met al dat nieuwe glas dat er komt. Geen gezoek meer naar een nieuwe plekkie, maar gewoon wachten tot het iets minder gaat in de glastuinbouw en je hebt weer stallingsplaatsen genoeg. Daarom heet het bedrijf dat dat nieuwe glas allemaal moet helpen realiseren natuurlijk Stallingsbedrijf, afgekort SGN. Toch wel slim van die gemeente, toch? Luis