Gewone haarslak

Iedereen kent vertegenwoordigers van de huisjesslakken, zoals de wijngaardslak, de segrijnslak en de tuinslak of van de naaktslakken, zoals de grote wegslak of het slaslakje. Tot mijn grote verbazing kwam uit een slakken inventarisatie van De Heimanshof geen van de mij bekende slakken als algemeenste uit de bus, maar de Gewone Haarslak. En dat was niet het enige verbazingwekkende. Het Haarslakje heet namelijk niet voor niets Haarslakje. Door de naam verwachtte ik dat het een soort dun naaktslakje zou zijn, maar niets was minder waar. Het haarslakje is een huisjesslak met een grootte van 6-9 mm, dat (vooral in de jeugdige fase) bezet is met borstelachtige haren.

Bijzonder: Er zijn meerdere speculaties over de bestaansreden van de curieuze haartjes. De haartjes zijn een uitgroeisel van het hoornlaagje dat de verse schelp bedekt. Er is onderzoek gedaan, dat aangaf dat de haartjes de slak zouden kunnen helpen om zich vast te houden op natte glibberige oppervlaktes, tijdens het fourageren. Een andere mogelijkheid is dat zij een verdedigingsmiddel zouden kunnen vormen. De hoofdvijanden van slakken zijn lijsterachtigen. Deze vogels zouden het gekriebel in hun keel als onprettig ervaren en na een paar pogingen geen behaarde slakken meer eten. De Gewone Haarslak is niet de enige behaarde slakken soort. In Nederland komt ook de zeldzame Veerse Haarslak voor, die alleen daar voorkomt en de Rosse Haarslak, die ook vrij algemeen is.

Waar: De Gewone Haarslak kruipt rond in de strooisellaag en op of onder rottende takken en stammen, waar ze leeft van het verteren van organisch materiaal. De Gewone Haarslak is niet alleen hier algemeen. Ook rond Amsterdam bleek het het meest algemene weekdier te zijn en verder komt het diertje in een groot deel van Nederland, in een groot deel van West-Europa en in het oosten van de Verenigde Staten voor.