Putter

In de winter kunnen vogels moeilijker aan voedsel komen en wagen zij zich dichter in de buurt van huizen. Zeker als er voer wordt opgehangen. Een lezer van deze column stuurde mij deze perfecte foto van één van onze kleurigste zangvogels: de putter of distelvink. De kop is rood, wit, zwart en de vleugels zijn zwart met helder geel. De putter is familie van de vink. Vinkachtigen zijn zaadeters en hebben daarvoor een stevige brede bek. De putter heeft zoals goed op de foto te zien is een vrij lange snavel, die niet zo breed is als bij andere vinkachtigen. Dat is handig om tussen de stekels van distelbloemen de zaadjes uit te vissen, want dat is hun lievelingsdieet. In de zomer eten ze ook insecten en zoals bij de meeste zangvogels worden hun jongen vooral met insecten grootgebracht.

Bijzonder: Bij de meeste vogelsoorten zingt alleen het mannetje. Bij de puttertjes zingt ook het vrouwtje, alleen iets minder uitgebreid. Omdat ze er leuk uitzien en vanwege het gezellige gezang van beide seksen, wordt de putter ook wel als kooivogel gehouden. Ook in het uiterlijk verschillen de seksen weinig. Alleen is de rode ring om de snavel bij het vrouwtje smaller dan bij het mannetje en houdt deze bij haar voor het oog op.

Waar: Het puttertje komt in heel Europa, Azië en Noord Afrika voor. Meestal is het een standvogel. Alleen de noordelijkste dieren trekken in de winter naar het zuiden. Daarom zijn er in ons land in de winter meer puttertjes, die meestal in groepen rondtrekken. In Nederland is de putter een vrij algemene broedvogel. Ook in Haarlemmermeer kan de soort in veel tuinen worden aangetroffen, zeker in de winter en ook broedt hij in De Heimanshof.