Pauwoogpijlstaart

Komende zaterdag houden we op De Heimanshof met de Jeugdclub en belangstellenden een nachtvlindernacht. Zie voor meer informatie elders in deze krant of op de Heimanshof website. Het verhaal van onze vlinder van deze column begint bij de nachtvlindernacht van vorig jaar. Toen bracht een aantal leerlingen van de Klippeholm een vingerdikke rups, waarvan wij toen dachten dat het een ligusterpijlstaart was. Deze rups heeft zich verpopt in een terrarium en werd recentelijk wakker als vlinder door het meizonnetje. Het duurde twee dagen voor zijn vleugels waren opgepompt en tot die tijd leek hij niet op een ligusterpijlstaart maar op een populierenpijlstaart. Toen dit proces afgerond was en wij hem wilden fotograferen voor zijn vrijlating, werd hij onrustig en liet daardoor zijn ware aard zien: twee prachtige oogvlekken op zijn ondervleugels: het was dus een pauwoogpijlstaart! Dit verhaal illustreert dat het bij nachtvlinders niet zo makkelijk is om de soort te bepalen. Gelukkig hebben we de hulp van een paar experts, zowel bij de vangsttechnieken als bij de determinatie van de soorten.

Bijzonder: De pauwoogpijlstaart heeft in Nederland meestal van april tot eind augustus één generatie. De vlinder heeft i.t.t. andere vlinders geen roltong en kan dus geen voedsel opnemen. Alle reserves worden opgebouwd in het rupsstadium. De vlinders vliegen in de avondschemering en laten zich overdag niet of nauwelijks tot opvliegen bewegen en zijn dus goed te bekijken. De voornaamste waardplanten van de pauwoogpijlstaart zijn wilg, populier, sleedoorn, fruitbomen en vogelkers.

Waar: De pauwoogpijlstaart komt voor in de buurt van rivierbeddingen, moerassen en vochtig grasland waar waardplanten als de wilg in ruime mate voorkomen. Het zijn vaak lokale populaties waarvan het nageslacht zich niet van de betreffende plek verplaatst. De vlinder is wijdverspreid in Europa en Klein-Azië. De pauwoogpijlstaart is de afgelopen twintig jaar niet in Haarlemmermeer en rond Amsterdam gemeld.