Meer Jazz Prijs voor Lils Mackintosh

HOOFDDORP - In de Brakke Grond in Amsterdam presenteert vocaliste Lils Mackintosh vandaag (donderdag 2 februari) haar nieuwe album 'Lils'. Met deze cd-presentatie viert zij haar 40-jarig artiestenbestaan. Het is dan ook niet voor niets dat Lils Mackintosh is uitgenodigd om op te treden tijdens het Meer Jazz Festival. Tijdens het festival ontvangt zij - uit waardering voor wat zij voor de Nederlandse jazz heeft betekent - de inmiddels prestigieuze Meer Jazz Prijs.

De Meer Jazz Prijs is voor musici die hun sporen royaal hebben verdiend in de jazzwereld. Een fraai sieraad, ontworpen en vervaardigd door de Nieuw-Vennepse juwelier-diamantair Paul van 't Hullenaar. Burgemeester Theo Weterings zal de prijs overhandigen op de laatste dag van het drie dagen durende jazz-festival. Op zondag 3 juni, tijdens een speciaal concert in Schouwburg De Meerse, krijgt Lils Mackintosh de sieraard opgespeld.

Er zijn in de afgelopen jaren al heel wat grootheden haar voorgegaan. Zo heeft de Nederlands slagwerknestor John Engels, trompettist Ack van Rooijen, pianist Louis van Dijk, mondharmonicaspeler Jean 'Toots' Thielemans, vocaliste Rita Reys, Edwin Rutten, Greetje Kauffeld en Denise Jannah de prijs in ontvangst mogen nemen.

Veelzijdig

De 40-jarige carrière van Lils Mackintosh wordt gekenmerkt door een enorme veelzijdigheid. Zo heeft zij in verschillende Nederlandse muziekproducties geacteerd: de rock opera 'Hair' (1972), 'Hard Rose Knal Blauw', de rock opera 'Ik Jan Cremer' (1984), de circus musical 'Barnum' (1989) en 'Kookrevue' van en met Joop Braakhekke (2000-2001). Ook wordt haar stem regelmatig in radio- en tv-commercials gebruikt.

Behalve als musicalzangeres en -actrice ontwikkelde Lils zich vooral als jazz-vocaliste. In 1990 wint zij de vocalistenprijs tijdens het Nederlandse Jazzconcours te Breda. Sindsdien zingt zij op vele grote jazz- en bluesfestivals in binnen- en buitenland.

Haar nieuwe album 'Lils' is een gevarieerd en sfeervol album geworden met prachtige stukken als 'Blue Skies', 'Round Midnight', 'Mr. Paganini', 'Nature Boy', 'You Driving Me Crazy', 'You've Changed' en 'House Of The Rising Sun'.

Eerste single

Lils wordt beschouwd als één van de meest vooraanstaande artiesten in het vocale jazzgenre. Haar eerste single - 'My Funny Valentine' - verscheen in 1977. Het was de eerste opname van een imposante reeks die nog zou volgen. Haar debuutalbum 'It's Not Perfect To Be Easy' (1993) werd genomineerd voor een Edison en verwerft Lils de eretitel van 'de Europese Billie Holiday'. Niet alleen de muziek, ook Lils' levensloop vertoont gelijkenissen met die van 'Lady Day': droefenis en blijdschap, diepe dalen en intens geluk klinken door in haar muziek.

In 2000 kreeg ze uit handen van Hans Dijkstal de hoogste Nederlandse muziekonderscheiding, de Edison Jazz Vocaal Nationaal. Deze Edison kreeg zij voor haar vierde album, 'Black Girl'. Een ode aan blueszanger en gitarist Huddie Ledbetter.

In 2002 was Lils samen met Hans Dulfer te zien én te horen op de eerste Nederlandse jazz-dvd 'The Beets Brothers Live In Holland'. Er volgde nog een scala van hooggeprezen cd's met als laatste de jubileum-cd 'Lils'.