Vrouwenlogica

Vrouwen. Als ik ze links had laten liggen en de tijd aan iets anders had besteed, had ik nu het wereldrecord dominosteentjes zetten in handen kunnen hebben. Of kernfysicus kunnen zijn.

Vorig jaar stond er in deze krant een Valentijnsdagpagina; een bonte verzameling troetelnaampjes van 'je allerliefste Ukkie' via 'je kermit' tot aan 'jouw bengel'. Ergens halverwege die pagina stond de volgende boodschap: 'Sorry dat ik altijd op je vit, maar ik hou wel van jou! (je vrouw)'.

Ik krijg dan spontaan medelijden met die man. Wat moet je met zo'n staaltje vrouwenlogica? Dat eeuwige gevit voortaan maar als teken van liefde gaan opvatten? 

Nog zoiets: Valentijnsdag 2015 zat ik met mijn lief bij de film Fifty shades of grey. Daarin krijgt de hoofdpersoon een pak slaag van haar partner met een riem. 

'Zoiets zou ik nooit bij jou doen', fluisterde ik lief in haar oor.

'O, maar als jij ook zoveel geld had zou ik het wel kunnen hebben, hoor', antwoordde ze.

Vrouwen. Niet te begrijpen.