Griep

Week in bed gelegen met griep. En dan bedoel ik echt plat en uitgeschakeld: nergens meer energie voor hebben en eigenlijk alleen maar liggen wachten tot de koorts zakt en je uit je matrassengraf herrijst.

Intussen verveel je je te pletter. Je leest een boek waarvan de zinnen steeds langer worden naarmate er meer woorden in voorkomen. Je kijkt voetbalwedstrijden van een kwart eeuw geleden integraal terug. Reist in je geheugen dertig jaar her, naar wie je toen was en wat je deed. Komt al mijmerend uit in januari 1988, hoe hopeloos geblesseerd en onzeker Marco van Basten en Yvonne van Gennip toen waren, in de aanloop Neerlands mooiste sportjaar ooit. En je staart naar buiten, net zolang tot begint op te vallen in welk een beláchelijke houding die boom voor de deur eigenlijk al jaren staat. Alles prima natuurlijk, maar dít kun je eigenlijk als boom niet maken, toch? 

Kortom, je hebt tijd om de dingen 's op je gemak te overdenken. Maar of je daar uiteindelijk écht beter van wordt, is vers 2.