VOSKUIL | Dodenherdenking

Op 4 mei zijn we twee minuten stil om de Nederlandse oorlogsslachtoffers te herdenken. Aan deze dodenherdenking zijn in de loop der tijd allerhande te herdenken groepen toegevoegd. Zoveel dat de kernboodschap (de verschrikkingen van WO II en de lessen daaruit die we nooit mogen vergeten) dreigt te verwateren.

We zijn nu zover dat de eerste actiegroepen deze herdenking aan gaan grijpen om ook aandacht te krijgen. Van dit schrijnende gebrek aan fatsoen heeft de Sinterklaasviering al veel last en 4 mei dreigt het volgende mikpunt te worden van dit soort idioten.

Tien jaar terug, in 2008, hield professor Arnold Heertje als gastpreker bij de dodenherdenking in Nieuw-Vennep een snoeiharde toespraak. Heertje, die als Joodse jongen in de oorlog in het dorp zat ondergedoken en zo wist te overleven, wond zich er toen over op dat de moord op de Joden in Europa tijdens het nazi-bewind zo langzamerhand bijna bijzaak dreigde te worden op 4 mei.

Heertje had gelijk. Deze prachtige traditie moet terug naar de basis.