Veekay op benzinedampen naar top tien plek in Texas

TEXAS Rinus ‘VeeKay’ van Kalmthout heeft zijn tweede toptien-klassering van het NTT INDYCAR Series-seizoen 2022 binnen. De 21-jarige oud Hoofddorper strijdt op de Texas Motor Speedway lange tijd mee om de kopposities, maar moet vanwege brandstoftekort radicaal besparen en redt op wonderbaarlijke wijze een tiende plaats.

Drie weken na de seizoensouverture, die plaatsvond op het stratencircuit van St. Petersburg, mogen Rinus VeeKay en diens IndyCar-collega’s zich opmaken voor de eerste ovalwedstrijd van het jaar. De anderhalve mijl lange Texas Motor Speedway in Fort Worth, Texas, doet dienst als strijdtoneel voor de tweede race van 2022.

Voor VeeKay is het zaak om de goede lijn van St. Pete door te trekken. De bestuurder van de #21 SONAX Chevrolet van Ed Carpenter Racing had op het stratencircuit vlakbij zijn woonplaats Fort Lauderdale een keurige zesde plaats gescoord. In de kwalificatietraining voor de wedstrijd in Texas toont VeeKay zich wederom sterk: de Nederlander noteert een achtste tijd in een veld met zevenentwintig deelnemers. Teamgenoten Conor Daly en Ed Carpenter reiken tot respectievelijk een zestiende en een 21ste startplaats.

Nadat de groene vlag, ter indicatie van de start van de race, rond het middaguur op zondag is gezwaaid, moet VeeKay in eerste instantie voornamelijk verdedigen. Stevige tegenwind zorgt namelijk onbalans in de wagen. Tijdens zijn eerste pitstop, na 54 van de 248 ronden, laat de ECR-coureur daarom zijn voorvleugelstand aanpassen.

Het blijkt een slimme zet. Vanwege een reeks Full Course Yellows moet VeeKay het geduld bewaren om zijn nieuwe afstelling tot leven te laten komen, maar als de wedstrijd na drie achtereenvolgende incidenten rond het halverwegepunt eindelijk weer voor langere tijd wordt vrijgegeven, schiet de enkelvoudig racewinnaar naar voren. Waar VeeKay bij de vierde herstart in ronde 150 nog op positie zes rondrijdt, daar heeft hij reeds negen ronden later de koppositie te pakken.

VeeKay toont zich ouderwets strijdlustig: zowel Ganassi-coureurs Marcus Ericsson en Scott Dixon, alsmede het Penske-trio Will Power, Josef Newgarden en Scott McLaughlin wordt buitenom ingehaald. Tijdens het inhaalwerk toont de Nederlandse coureur zich bovendien gewiekst op het gebied van de strategie. ‘Wil ik nu de leiding?’, vraagt VeeKay zich, rekening houdend met brandstofverbruik, tegenwind en bandenslijtage, hardop af.

Terwijl VeeKay om de overwinning strijdt, besluit het team Ed Carpenter Racing hem in rondje 186 naar binnen te roepen voor de laatste pitstop. Dat blijkt, achteraf gezien, te vroeg. De IndyCar-bolides kunnen in Texas voor ongeveer vijftig à vijfenvijftig ronden op racesnelheid aan brandstof met zich meedragen. Aangezien er na VeeKays laatste pitstop geen neutralisatie meer wordt afgekondigd, is de Nederlander er door de ECR-strategie toe veroordeeld om radicaal brandstof te besparen.

Met twintig ronden voor de boeg lijkt het er zelfs op dat VeeKay vanwege het brandstoftekort niet eens kan finishen, maar dankzij briljante bespaartechnieken komt hij – voor de tweede achtereenvolgende race – op brandstofdampen binnen. Omdat de talentvolle twintiger in het slotstuk van de race allesbehalve voluit kan racen, moet hij meerdere concurrenten laten gaan. Uiteindelijk valt de tiende plaats VeeKay ten deel. De winst gaat naar Newgarden, die McLaughlin op de streep passeert.

Tekst gaat onder de foto verder.

Natuurlijk baal ik vanwege de gemiste kans, maar de tevredenheid overheerst. Rinus VEEKAY PR / Ed Carpenter Racing

“Als de milieuorganisaties van deze wereld nu niet blij met mij zijn, weet ik het ook niet meer!”, laat VeeKay lachend vanuit Fort Worth optekenen. “Op het einde van de wedstrijd moest ik veel heel veel brandstof besparen en dat heeft me een podiumfinish gekost. Natuurlijk baal ik vanwege de gemiste kans, maar de tevredenheid overheerst. We hebben een wagen die mee kan strijden op de topposities en dat is met het oog op de volgende ovalrace – de Indianapolis 500 – een bijzonder fijn gegeven.”

“Vandaag begonnen we te conservatief wat betreft de afstelling, dat heeft me in de beginfase plaatsen gekost. De aerodynamische aanpassingen bij de eerste pitstop waren precies degene die ik nodig had, daarna vloog ik naar voren. Ons probleem was deze wedstrijd gek genoeg niet het brandstofverbruik, maar de bandenslijtage aan de voorkant, vanwege teveel onderstuur. Direct uit de pitstraat kan ik eenvoudig snelle rondetijden noteren, maar gedurende de stint wordt het lastiger om het tempo vooraan bij te benen.”

“De laatste pitstop was een gok”, erkent VeeKay. “Het team haalde me binnen in de hoop op een late neutralisatie – dan waren we spekkoper geweest. Uiteindelijk zat mij vandaag meer tegen dan mee. Keerzijde: als je op zo’n dag alsnog bij de beste tien finisht, dan heb je het gewoon goed gedaan. Ik had zelf iets minder eager kunnen zijn om de leiding te pakken, maar al doende leert men. Ik heb een goed gevoel overgehouden aan deze race, niet in de laatste plaats vanwege die vijf achtereenvolgende inhaalacties kort na de herstart, toen ik uiteindelijk de leiding greep. Dit geeft vertrouwen voor de volgende races.”

Omdat VeeKay voor de tweede keer in twee wedstrijden in de top tien is gefinisht, bezet hij logischerwijs een plaats bij de beste tien in het tussenklassement. De Nederlander deelt de zevende stek met Colton Herta, beiden hebben na twee races vijftig punten verzameld.