Renée Heijmans: Dorp zonder drempels

Wanneer u dit leest ben ik naar alle waarschijnlijkheid voorzien van een nieuwe rechterknie. Na maanden van problemen nu dan eindelijk een nieuw exemplaar waarmee ik straks hopelijk weer normaal door het dorp kan hobbelen.

De afgelopen maanden heb ik noodgedwongen gebruik gemaakt van hulpmiddelen. Periodes met 2 krukken, dan weer met 1 kruk en de laatste periode zelfs een rollator! Die ik vooral gebruikte om mijn hond te kunnen uitlaten. Zo kon ik met haar toch het gebruikelijke rondje lopen en onderweg even gaan zitten als het echt niet meer ging.

Door deze periode heb ik alle hobbels en obstakels aan den lijve leren kennen. En heb ik pas goed gemerkt hoe vervelend het is dat de meest simpele oneffenheden je uit balans kunnen brengen.

Zoals die afritjes van de stoep. Sommige daarvan zijn echt aan de steile kant, zodat je in de remmen knijpend de weg op moet en moet oppassen dat je wielen niet blokkeren in de goot. Er is er eentje vlakbij mijn huis, nog niet zo lang geleden aangelegd, waar de stenen uitsteken, zodat je beter gewoon van de stoep de weg op kan gaan. Het is sowieso lastig lopen op stoepen die scheef zijn aangelegd voor de afwatering of waar er door beschadigingen of gebrekkig onderhoud tegels schots en scheef liggen.

Ik wandel in het hondenlosloopgebied op de kop van de Dellaertlaan/Egelantierstraat. Een asfalt wandelpad met een groot aantal dwarsscheuren. Waar het regenwater enorm goed op blijft liggen en waar je om geen zeiknatte voeten te krijgen omheen moet door de zompige berm. Ik geef het je te doen met rollator die scheuren! Afgezien van al die kleine takjes die op het pad liggen, alsof je met je kar over een kinderkopjesstraatje gaat.

Ook heb ik het pas aangelegde schelpenpad per rollator uitgetest. Wat ik al vermoedde bleek waar: niet om door te komen. Ik begrijp dat het een voordelige oplossing is maar zeker geen vriendelijke!

Voor mij zijn deze drempels tijdelijk; wellicht zal ik er in de revalidatie soms nog hinder van ondervinden. Maar ik heb respect voor al diegenen die hier dag in en uit mee te maken hebben!

Het valt echt niet mee en het heeft mij zeker een andere kijk gegeven hoe belangrijk het is om hiermee rekening te houden bij de nodige vernieuwingen die het dorp te wachten staan. En ook zal ik eerder melding maken wanneer ik dit soort drempels tegenkom. Want die drempels zijn er natuurlijk niet alleen voor krukken en rollators, maar natuurlijk ook voor rolstoelen, kinderwagens en mensen die wat slechter ter been zijn zonder hulpmiddelen. Op naar een dorp zonder drempels!