Eigen straat voor dokter Sabel, eerbetoon aan betrokken en gezellige huisarts

BADHOEVEDORP Vanuit het hele land zijn familieleden gekomen. Om getuige te zijn van de onthulling van het straatnaambord voor de huisarts die 46 jaar Badhoevedorp gediend heeft.

Het is deze zondagmiddagmiddag waterkoud en er staat een dun windje, maar de stemming lijdt er niet onder. Blijdschap overheerst. En trots omdat dokter Paul Hendrik Gijsbrecht Sabel zijn eigen straat heeft gekregen in het dorp waar hij heel veel voor betekend heeft.

Hoewel het straatnaambord al even aan de lantaarnpaal hangt heeft de familie Sabel toch een officieel tintje willen geven aan het eerbetoon dat vanuit de gemeente is gekomen, legt zoon Paul (85) uit terwijl hij het bord bedekt met een doek voorzien van een  esculaap, het door artsen gebruikte symbool. In 1979 nam hij de praktijk over van zijn vader en is tot 2002 huisarts geweest in Badhoevedorp. De eerste van de vele anekdotes die verteld gaan worden kan al opgetekend worden. “Mijn spreekkamer was en bleef wit, die van mijn vader zag bruin van de nicotineaanslag. Op zijn bureau een grote asbak. Roken was voor hem de normaalste zaak van de wereld.”

Trudy Witteman / BDU

JENEVER “De levensloop van dokter Sabel is tevens de geschiedenis van het dorp”, laat wethouder Mariëtte Sedee (Volksgezondheid) weten voordat zij samen met de jongste telg Sabel, de 8-jarige Stijn uit Kerkdriel, het bord onthuld. “Onderweg leek hij altijd haast te hebben terwijl zijn spreekuur steeds uitliep. Hij was arts met hart en ziel.” Als na een moeizame bevalling de verpakking op de grond ligt, volgt nóg een bijzonder moment. Oud-patiënt en gemeenteraadslid Hans Spijker gooit samen met Stijn een fles jenever kapot tegen de lantaarnpaal. Geen champagne zoals bij de doop van een schip, maar oude klare, de favoriete drank van dokter Sabel. Een aantal bewoners van de dokter Sabelstraat is er getuige van. Onder hen Michiel van Rooijen, opgegroeid in het dorp, en zijn uit Zaandam afkomstige buurman Malik Korkmaz. Zij kennen inmiddels de geschiedenis en noemen het ‘heel leuk’ juist in deze straat te wonen. 

HERINNERINGEN Als je Hans Spijker naar wat herinneringen aan zijn huisarts vraagt, kun je het beste er even bij gaan zitten. Kostelijk verhalen heeft hij. “Dokter Sabel had veel humor en was een geweldige moppentapper. Hij had ze op recept klaarstaan. Hij was een groot liefhebber van jenever en toen in de oorlog dit spul niet meer te koop was, regelde hij zijn eigen jenever. In dit geval medische alcohol via de farmaceutische groothandel. Ik herinner me dat hij altijd in een grote Amerikaanse Ford of Chevrolet door het dorp reed. Altijd haast.” Netjes parkeren was niet uitgevonden voor dokter Sabel.

In de oorlog hielp de huisarts de verzetsbeweging aan onder meer medicijnen. “Ook heeft hij veel mensen afgekeurd om ze te behoeden voor de Duitse Arbeidsdienst. Zo heeft hij een man een jaar lang in het gips laten lopen om de schijn te wekken dat deze iets ernstigs aan zijn been had. Vrij zijn was een rekbaar begrip voor de dokter. In het weekend ging hij met zijn gezin met de caravan naar de Veluwe, maar hij kwam terug voor bevallingen.”

Door Frans Witteman

Trudy Witteman / BDU