KOP

4 augustus 2021 om 08:02

MIJN TIJD…

Wat zou ik graag met haar in gesprek willen gaan over deze tijd waarin wij zitten. Maar helaas, ze is er niet meer. Ik heb het over mijn schoonmoeder. Een kleine vrouw die heel veel had meegemaakt in haar leven. Die telkens weer wist op te krabbelen en erin slaagde na veel leed, om zes kinderen op te voeden en zichzelf volkomen wist weg te cijferen. Toen ik in haar leven verscheen, zat ze in wat rustiger vaarwater en had ze ruimte om mij in haar leven toe te laten. We schuurden aardig aan elkaars denkbeelden, en verkregen daardoor in de loop der jaren samen een prachtige glans. Wij konden samen heel wat uren vol kletsen, maar naarmate zij ouder werd hanteerde zij steeds vaker, de volgende uitspraak: “het zal mijn tijd wel uitduren.”

Nu, veel jaren later, en ikzelf midden in een tijd leef die beslist zeer turbulent en onzeker genoemd mag worden, vraag ik mij af of ik haar uitspraak maar moet overnemen. Of ik, net als zij destijds, wapperend met mijn handen en ontspannen zittend in een stoel dit moet uitspreken en vervolgens de tijd langs mijn bestaan laat glijden en wel zie wat er gaat gebeuren. Waarbij ik wel stiekem in mijn hoofd hele gesprekken met haar voer over bijvoorbeeld, hoe zij zou denken over al die maatregelen die al genomen zijn en die vast nog komen om een grillig virus te bestrijden dan wel uit ons bestaan te krijgen.

Of zij zich zou hebben laten prikken, en tot welke prikgrens zij bereid zou zijn? Of zij zich zou laten opsluiten in haar huis? Zij die zo reislustig was, en ons versteld liet staan met haar reizen met de auto naar verre oorden toen zij daar de kans voor had. Met luttele bagage op pad, en beslist geen ruime beurs. Hoe zou zij al dat, soms, hijgerige nieuws tot zich genomen hebben? En zou zij mij bij de keuzes die ik nu moet nemen en die best ingrijpend zijn, mij goed hebben geadviseerd? Wij allen zitten in een bizarre tijd. Nu is het nog zomer en velen zijn nog op vakantie. Voor velen gaat de dagelijkse routine weer beginnen. We meanderen ons door regeltjes en veranderingen heen. Maar sommige dingen blijven hetzelfde. Deze krant komt weer, zoals al zo lang, weer wekelijks door de brievenbus. En ik, het zal mijn tijd wel uitduren lieve moes. Per slot doen wij dat uiteindelijk allemaal.

VROUWSIMONA…

Tekst