Bramengalmijt

Deze column gaat over een dier dat nauwelijks te zien is en dat op bramen leeft. Sommige braamstruiken krijgen bramen die niet rijp worden. Vooral de bovenste helft van de braam wordt wel rijp, maar de onderste helft blijft rood en smakeloos. Dat wordt veroorzaakt door een miniscuul beestje dat familie is van de spinnen: de bramengalmijt. Dit heet ook wel rode vruchtziekte. Rode vruchtziekte dankt zijn naam aan de rood en onrijp blijvende korrels van bramen. De rode vruchten blijven tot het volgende voorjaar aan de struik hangen.

Bijzonder: De bramengalmijt is 0,18 mm lang, wittig van kleur en heeft twee paar “poten”. Je hebt een 10-15x vergrotende loep nodig om hem te kunnen zien. Aangezien de bramengalmijt een vrij verborgen levenswijze heeft, is bestrijding niet eenvoudig. De enige vorm van natuurlijke bestrijding is het verwijderen van aangetaste vruchten om de populatie mijten laag te houden het verwijderen en verbranden van afgedragen stengels vóór de winter.

Waar : Aantasting van de vruchten ontstaat doordat de bramengalmijt zijn eieren legt in de bloem. De daaruit ontwikkelende mijten zitten in de vrucht en spuiten een stof in de korrels, waardoor deze niet verder rijpen. Van de bramengalmijt overwintert alleen het vrouwtje als volwassen mijt achter de knopschubben of diep in knoppen. Vanaf oktober gaat ze in rust en begin maart komt ze weer tevoorschijn. Ze begint zich te voeden aan de openbrekende knop en de ontvouwende blaadjes. Vanaf begin april legt ze haar eieren tussen de haren aan de onderkant van het blad. Na enkele weken ontwikkelen zich daaruit de larven, die zuigen aan het blad. Vanaf half mei zijn ze ontwikkeld tot volwassen mijten, die vanaf begin juni hun eieren afzetten in de bloemen. Deze ontwikkelen zich vrij snel weer tot een nieuwe generatie mijten en zo kunnen er vanaf augustus tot oktober verscheidene generaties mijten ontstaan. Het zijn de mijten van deze generaties die de deels onrijp blijvende vruchten veroorzaken.