Buren van de oude A9: Piet Bouwhuis

BADHOEVEDORP Piet Bouwhuis en zijn vrouw kwamen in 1957 in de Adelaarstraat wonen, niet wetende wat hen te wachten zou staan. "In 1959 hoorde ik voor het eerst dat er plannen waren om een Rijksweg aan te leggen. Samen met mijn buurman ging ik op onderzoek uit en bij Rijkswaterstaat kregen we te horen dat het besluit in 1955 al was gevallen." De bomen voor zijn deur werden omgehakt en de Kromme tocht werd gedempt. "En ik moest ook nog een meter van mijn voortuin afstaan!"

Renée Heijmans

Toen de weg eenmaal was geopend openbaarden zich al snel de gevolgen. "Op een dag hoorden we een enorme knal, zat er een fikse scheur in de grote ruit van mijn raam. Mijn tegels zaten iedere keer scheef en er kwamen ook scheuren in de muren." De ruit moesten ze op eigen kosten vervangen, want dat had volgens de gemeente niets met de weg te maken. "We hadden nog meer last van de trillingen van het verkeer, de kopjes stonden op tafel te wiebelen. De weg was nog niet ingeklonken en de zware vrachtwagens bonkten op het verschil in hoogte op de weg en het viaduct."

Samen met een aantal buren werd de actiegroep Snel-weg-ermee midden jaren zestig een feit. "Bij de gemeente kregen we geen voet aan de grond en via een kennis kwamen we tot in Den Haag. We waren altijd keurig gekleed en ontpopten ons tot volwaardig gesprekspartner. Ons motto was dan ook: we verslaan ze met kennis!" Dit leidde in de jaren zeventig tot de aanleg van geluidsschermen. "Qua geluid maakten de schermen wel verschil en ook werden de voegen in het wegdek gevuld. De weg was wat meer ingeklonken, dus het trillen werd ook wat minder, maar het bleef altijd voelbaar."

De mannen van Snel-weg-ermee vielen weg door verhuizing en overlijden en de vlam werd kleiner, maar doofde niet. "In de jaren negentig vond ik weer een maatje in de nieuwe dorpsraadvoorzitter Ineke Ebbers. Door nieuwe wetten nam de druk op het omleggen van de weg toe." Samen met de Dorpsraad kwam het tot de sleutelactie in 2005, waarmee de provincie over de streep werd getrokken ook hun steentje bij te dragen aan de omlegging van de A9. Toen het convenant werd ondertekend was Piet 72 jaar oud en hij vroeg aan minister Peijs: "Op welke termijn gaat de weg weg?' waarop zij beloofde: 'U krijgt uw dorp weer terug."

Op 10 april 2017 was Piet, als icoon van de omlegging, natuurlijk aanwezig in de bus voor de laatste rit over de A9. "Vol vreugde en trots stapte ik in de bus en werd overvallen door emotie toen die vijf maten van het eerste uur me te binnen schoten: nu ging het echt gebeuren." Toen hij thuiskwam die avond in de doodstille straat was het voor hem heel vreemd. "Zelfs een beetje eng."

Voor de toekomst heeft hij een ideaalplaatje. "Het hart was met de A9 uit het dorp gesneden en niets kan leven zonder hart. Maak van de Adelaarstraat een mooie passage tussen de twee winkelgebieden, met een park met lage begroeiing, fruitbomen en een wandelpad, met kiosken waar je een kopje thee kan drinken." Van eventueel beoogde torenflats wil hij niets weten. "De provincie en de gemeente moeten hier een goed plan neerleggen dat recht doet aan het onrecht dat Badhoevedorp is aangedaan."