Deze week aan het woord: Horzel

29 mei 2008 om 00:00 Nieuws Leve de voetbal! Ik heb eigenlijk heel vaak best goede ideeën. Het vervelende is dat ik ze meestal direct weer vergeet. Het zal de leeftijd zijn. Maar ik zweer u: als ik iedere keer de tijd zou nemen om zo’n idee even op te schrijven, had ik allang multi-miljardair kunnen zijn. Waarom heeft bijvoorbeeld nog geen één autofabrikant bedacht om de voorruit te verwarmen met dezelfde strips die in de achterruit zitten? Of waarom is er nog geen mailprogramma dat wanneer je in je mailbericht van ‘bijgevoegd’ of iets dergelijks spreekt, automatisch het attachment-programma opent? Goud geld. Mijn nieuwste plan heeft te maken met het EK. Ik weet dat heel Nederland zich erop verheugt afgeslacht te worden in de poule, maar ik kan nu al geen oranje meer zien. Niet dat ik niet vaderlandslievend ben, o nee. En ik houd best van sport, zelfs van voetbal. Maar het is de massahysterie die mij ieder toernooi steeds meer tegen de borst stuit. Van Basten met zijn oorlogscoupe. De straten vol oranje vlaggetjes. De ratelende camera’s iedere keer als Van der Sar een scheet laat. Bij het vorige EK waren in mijn buurt mensen het water ingesprongen omdat we van Servië-Montenegro hadden gewonnen. Gisteren kwam ik een groepje woest hossende mannen tegen, geheel in het oranje gehesen en overduidelijk in verregaande staat van beschonkenheid. Op mijn vraag waarom ze toch keihard ‘twee nuhul, twee nul, tweehee nul twee nul’ schreeuwden terwijl er geen wedstrijd gespeeld was, verbrak één de polonaise voor een antwoord: ‘oefenen’. Ik vraag me dan altijd af of die mensen niet moeten werken de volgende dag, of geen gezin hebben of zo. Waar is papa? Papa is even aan het trainen in comazuipen voor het onwaarschijnlijke geval dat Nederland maar met 2-0 verliest. Of moeten we ons nog veel meer zorgen maken over de èchte massaneurose die op deze manier een uitlaatklep vindt? Het treurigst van alles vind ik altijd de oranje versiering die dagen, soms weken blijft hangen nadat Nederland is uitgeschakeld. Helemaal bij echt tragische verliezen, zoals in 2000. Het drama is dan bijna niet meer te verdragen. Maar goed, mijn plan dus. Is het niet een goed idee om in tenminste één café in Nederland geen vlaggetjes op te hangen, en niet een groot scherm aan de wand te spijkeren? Waar geen Toppers of Hazes door de boxen schallen? Waar niet het bier tijdens rust in meters of fusten verstrekt wordt? Een gat in de markt, zeg ik. Goud geld. Horzel