Pijlstaarteend

De winter is de tijd van de eendachtigen. Hun winterkleed is ook hun baltskleed. Baltsen is de term bij vogels om elkaar het hof te maken. Vooral de mannetjes hebben in deze periode prachtige kleuren. Er bestaan twee groepen eenden: de grondelende eenden en de duikeenden. Grondelen is het in ondiep water in de modder naar kleine plantjes en diertjes zoeken. Dat gebeurt vaak met de kop naar beneden. Eenden hebben daarvoor hun zeefvormige snavel ontwikkeld. Het bekendste lid van de grondelende eenden is onze wilde eend. Andere eenden van deze groep die je tegen kunt komen in onze polder zijn krakeenden, slobeenden en smienten. Afgelopen week werd een bijzonder lid uit deze groep gemeld, die in de vijver bij de Fruittuinen was neergestreken. Het ging om de pijlstaarteend, een soort, die ik nog niet eerder in onze polder heb aangetroffen. De pijlstaart is buiten het broedseizoen een sociale eend en kan dan vaak in vaak gemengde groepen met andere eenden worden aangetroffen.

Bijzonder: Pijlstaarten zijn sierlijke vogels, waarvan de lange hals en staart erg opvallen, vooral wanneer de vogels overvliegen. De sierlijkheid van de hals bij het mannetje wordt extra geaccentueerd door de witte hals die overgaat in de bruine kop. De vrouwtjes zijn lichtbruin met een kortere staart, maar ze kunnen worden herkend aan hun lange nek. Buiten het broedseizoen lijkt het mannetje op het vrouwtje.

Waar: Pijlstaarten broeden langs ondiepe meren in open gebieden. De pijlstaart komt in een groot gedeelte van de wereld voor. Zijn broedgebied bestaat vooral uit het vasteland van Noord-Amerika en Eurazie. ’s Winters migreert de soort over grote afstanden tot diep in de tropen. Op onze breedtegraad komt de soort als broedvogel en als wintergast voor. In Nederland is de pijlstaart een zeldzame broedvogel met tussen de 20 en 80 paar per jaar. In de winter wordt ons land al tientallen jaren door rond de 10.000 pijlstaarten bezocht. Deze dieren worden vooral in het Waddengebied en de Zeeuwse Delta aangetroffen.