KappersPRAAT

Tevreden

"Weet u wel hoeveel geld dat is? Vijf miljard!" "Nou," begon ik. "Dat is dus een vijf met negen nullen meneer Perdaan," ging hij onverstoorbaar verder. "Kijk, hier staat het. Heeft u het gelezen?" Hij zwaaide met de krant van vandaag in de lucht. "Nou," begon ik. "Kijk, hier staat letterlijk dat ze tussen de tien en vijftien miljard euro eisen," vervolgde hij. "Lekkere marge. Het is nogal niet zo een klein verschil, vindt u niet?" "Nou," begon ik. "Ze hebben geen enkel gevoel meer met de waarde van een dergelijk bedrag, meneer Perdaan" ging hij verder. "Soms moet je ter verduidelijking van een dusdanig getal een vergelijk zien te vinden met iets wat men kan begrijpen. Bijvoorbeeld een huis. Weet u wat een huis kost, meneer Perdaan?" "Nou,'" begon ik. "Laten we voor het gemak zeggen: vijf ton", ging hij verder. " Dus dat is vijf miljard euro gedeeld door vijfhonderdduizend euro, weet u hoeveel dat is meneer Perdaan?" "Nou," begon ik. "Dat zijn dus tienduizend huizen, meneer Perdaan." Ah, daar was het antwoord al. "Ik zou zeggen dat is toch een flink uit de kluiten gewassen dorp. Vindt u niet?" "Nou," zei ik. " Of laten we het vergelijk eens maken met auto's", ging het weer verder. "Laten we voor het gemak ook maar een beetje afronden naar zeg maar vijftigduizend euro voor een auto. Dan hebben we dus vijf miljard te delen door vijftigduizend. Weet u hoeveel dat is meneer Perdaan?" Dit keer besloot ik slechts instemmend te knikken in de wetenschap dat het antwoord weldra zou volgen. " Dat zijn dus honderdduizend auto's meneer Perdaan. Ziet u wel, dan krijg je opeens een heel ander beeld bij dergelijke getallen. Want van honderdduizend auto's kun je een behoorlijke file maken. Hebben we het al gauw over een file van vijfhonderd kilometer."

"Het is dus ook niet zo gek dat er op deze wijze een hoop geld verdwijnt, meneer Perdaan. Er is geen controle, en als die er al is heeft men totaal geen idee meer wat men controleert. Als je al niet op een miljardje of vijf kijkt, dan mag je ook niet verwachten dat men nog in de gaten heeft wat er met een bedrag van zeg maar honderdduizend euro gebeurt. Begrijpt u wel?" "Nou", zei ik. "En zo komen we dus nooit uit de crisis", ging het weer verder. "Het gaat allemaal over bepaalde basiswaarden, denk aan ouderwets hoofdrekenen. En laten we over het hedendaags taalgebruik maar helemaal niet beginnen, vindt u niet?" Een nietszeggend gemompel wist ik er uit te brengen. "Het is wellicht niet juist om te beweren dat vroeger alles beter was, maar ik wil het ook niet helemaal uitsluiten. Wat vindt u meneer Perdaan? Gedegen onderwijs, dat is de basis van alles, daar begint het mee meneer Perdaan."

Ik wilde hem er nog even op wijzen dat zijn haar vroeger ook beter was of dat het in ieder geval meer was. "Als u nu even in de spiegel wilt kijken, dan kunt u mij zeggen of u tevreden bent met het knipresultaat."

"Tevreden? meneer Perdaan, ik ben altijd tevreden."