Boodschapshuttle maakt laatste rit

Frans Witteman

BADHOEVEDORP Een stralende zon, een glanzende limousine. Feest zou je zeggen. Maar niets is minder waar. Er zijn juist tranen. Omdat de Boodschapshuttle van Peter en Linda van Rijn voor de laatste keer rijdt.

Zoals elke vrijdag zit ook op 25 augustus de hal van wooncentrum De Schuilhoeve vol met bewoners die op de Boodschapshuttle zitten te wachten die hen naar het winkelcentrum zal brengen. De stemming is bedrukt. Iedereen vraagt zich af hoe het nu verder moet nu de zo gewaardeerde shuttle er mee stopt. Dan komt de oranje Boodschapshuttle aanrijden, gevolgd door een witte limousine. De verbazing is groot. Buiten legt Peter graag het waarom uit. "Drie jaar al tonen we aan wat we kunnen, maar onze nieuwe en duurzame vorm van vervoer past kennelijk niet in de gemeentelijke vervoersafspraken. Wat we ook hebben geprobeerd, we komen niet verder en zijn daarom noodgedwongen gestopt", zegt Peter met tranen in zijn ogen. "Voor één ritje naar de winkel moeten mensen nu RegioRijder bellen. Een dure grap voor de gemeente. Voor de prijs van vijf van die ritjes kun je een limousine huren met chauffeur die ook nog eens 1,5 uur op je blijft wachten. Met deze limousine hebben we een statement willen maken. Wij willen graag vervoeren tegen het tarief van RegioRijder en dan doen we het sociaal vervoer er gratis bij."

Ook dat zullen de vele gebruikers van de Boodschapshuttle gaan missen. De rondjes die Peter en Linda rijden langs wooncentra, winkels, apotheek, bibliotheek, gemeentewinkel, de gezelligheid onderweg, de contacten. "Het is allemaal weg. Een trieste dag vandaag", bekent Nel van de Linden (91). Zij en haar rollator maken al twee jaar dankbaar gebruik van de shuttle. "Het is afschuwelijk", laat de 95-jarige Jos Schmidt weten. "De taxi zet je af en je mag het verder uitzoeken. Bij Peter kun je in- en uitstappen. Gisteren hebben we rouwbanden gedragen. Zo erg vinden we het dat ze stoppen. Waarom doet de gemeente niks?" Peter van Rijn beantwoordt haar vraag. "Omdat ze er niks van begrijpen. Ambtenaren bestempelden ons laatdunkend als 'bevlogen vrijwilligers'. En dat terwijl we zo'n goed idee tot uitvoering hebben gebracht. Het voelde als een dolksteek in onze rug."