Beste columns van Kapperspraat: Problemen

HOOFDDORP Ben Perdaan is zonder twijfel de grappigste schrijvende kapper van Nieuw-Vennep, van Haarlemmermeer, of laten we zeggen van heel Nederland. Elke twee weken geeft als gezinshoofd, als bekende ondernemersbaas of als een vriendelijke en soms nukkige vakman zijn visie op het leven. Als extraatje deze zomer brengen wij zijn beste columns van dit jaar elke dag om 10.00 uur op de website van HCnieuws. Heerlijk bij de koffie! 

Tikkeltje ongerust kijkend kwam hij binnen.

“O, ik ben nog op tijd”, zei hij.

“Tuurlijk, anders krijg je strafpunten”, zei ik.

“De hond was weer eens ontsnapt”, zei hij.

“Schijnbaar vindt die hond het helemaal niet zo leuk bij jullie.”

“Dit doet ie al van jongs af aan.”

“Dat zegt dus genoeg, lijkt mij.”

“Hij smeert hem direct, als hij de kans krijgt, hij is niet te houden, hij vliegt de sloot in, door de bagger en weet ik wat meer.”

Ik keek naar buiten en daar stond een zorgvuldig vastgebonden, verzopen hond, waar een hondenbeautysalon toch minimaal een volle werkweek voor nodig zou hebben om het beestje weer toonbaar te maken.

Het hondje leed er zichtbaar niet onder. Vrolijk kijkend was hij vast en zeker zijn volgende ontsnappingspoging alweer aan het voorbereiden.

“Die hond zal ons altijd wel problemen blijven geven”, vatte de klant bondig samen.

“Ik heb ook een probleem”, zei de inmiddels in de stoel plaatsgenomen dame. “Mijn sleutel zit nog in de deur.”

“Daar is de sleutel toch ook voor bedoeld”, werd er gezegd.

“Ja, maar aan de binnenkant. Ik heb mezelf dus min of meer buitengesloten.”

Nu hebben we internet en YouTube. Dus ik even wat filmpjes bekeken waar haarfijn uitgelegd werd hoe de deur van buitenaf te openen, zonder sleutel.

“Ik loop wel even met u mee”, zei ik toen ze wilde vertrekken. Bewapend met smeerolie en een oud pasje vergezelde ik de dame, als redder in nood.

Al vrij snel werd duidelijk dat het internet vergeven is met onrealistische voorstellingen van zaken. De instructiefilmpjes gaven de indruk dat de deur binnen een minuutje wel open zou springen. Na een kwartiertje worstelen en de nodige zweetdruppeltjes later moest ik de strijd opgeven. De naastgelegen bouwmarkt bracht wel uitkomst, hoorde ik later.

Het lonkende dievenpad bleek een doodlopende weg.