Inktboleet

Normaliter is de eerste helft van augustus droog en warm. Daarvan is dit jaar geen sprake. De temperaturen blijven steeds rond de 20 graden en bijna dagelijks vallen er buien. Door het vele vocht en de warmte schimmelt het in de grond dat het een lieve lust is. En inmiddels vertaalt dat zich in een zeldzame verscheidenheid van bijzondere paddenstoelen. Mijn favoriete paddenstoel van deze week is het bronskleurig eekhoorntjesbrood op 50 cm van de Kruisweg bij de rotonde met een hoed van 23 cm diameter. Om bij de boleten te blijven (dat zijn paddenstoelen die sporen vormen in verticale buisjes en niet aan lamellen onder de hoed en die vaak zeer zwaargebouwd zijn): in mijn eigen tuin dook voor het eerst in 20 jaar de sombere fluweelboleet op en bij De Heimanshof in het bosplantsoen nog twee soorten: de kastanjeboleet en de inktboleet. Samen stonden ze tussen duizenden asgrauwe koraalzwammetjes, populierenmelkzwammen, smakelijke en regenboogrussula’s, gevlekte vezelkopjes en donsvoetjes.

Deze zomer maakt duidelijk dat niet zozeer de herfst de beste schimmeltijd is, maar de periode dat er veel vocht bij gunstige temperaturen zijn.

Bijzonder: Boleten zijn paddenstoelen die meestal in symbiose samenleven met (de wortels van) bomen. De schimmel krijgt voedingsstoffen zoals suikers, van de boom, terwijl de schimmel in staat is bepaalde mineralen uit de grond te halen en deze aan de boom levert. Alle genoemde soorten boleten hebben deze zogenaamde mycorrhyza relaties met loof- en naaldbomen. Veel boleten zijn eetbaar en sommige worden tot de meest smakelijke paddenstoelen gerekend. Bij het indrukken of beschadigen kleuren veel boleten blauw. De inktboleet ontleent zijn naam aan het feit dat bij deze soort de blauwkleuring het meest extreem is: donker als inkt. Zie het doorgesneden exemplaar op de foto.

Waar: De sombere fluweelboleet groeide op de wortels van een hazelaar, de inkt- en de kastanjeboleet op de wortels van populieren en het eekhoorntjesbrood bij een linde.