De communitybuilder

Afgelopen week verscheen er een stuk in de krant dat Ymere een experiment gaat uitvoeren bij de flexwoningen die zijn gebouwd bij het station van Nieuw-Vennep. Dit experiment heet de ‘communitybuilder’. Dit houdt in dat, om kans te maken op een plekje in de flexwoningen te krijgen, er een motivatiebrief nodig is. Deze motivatiebrief wordt beoordeeld door een projectteam. Als de motivatiebrief dan door de selectie heen is gekomen, mag u op gesprek komen. Een sollicitatiegesprek voor een huis in deze woningnood, een bijzondere loop van omstandigheden. 

Nou goed, het is de bedoeling dat dit ‘experiment’ gaat zorgen voor meer sociaal beheer. Daar is in principe niet slecht over nagedacht, want wie wil er nou niet in een fijne en veilige woonomgeving leven. De nieuwe wethouder van woonbeleid is opgetogen over de plannen staat in het artikel. Begrijpelijk als er nieuwe ideeën ontstaan, het is spannend. Zij zegt dat het belangrijk is dat de bewoners er een fijne en veilige plek van moeten maken door middel van afspraken. 

Op zich ook geen gekke opmerking. Alleen vragen wij ons ten zeerste af, zit Nederland nu in een situatie dat wij kunnen gaan selecteren wie waar gaat wonen door middel van een motivatiebrief, of hebben wij nu te maken met een enorme woningnood? Waar er niet altijd geselecteerd moet en kan worden, want iedereen heeft in deze tijd zo’n beetje een huis nodig of kent iemand die een huis nodig heeft. Nou u hoort het al, wij denken aan de tweede situatie. Een situatie waar er volgens ons geen keuze gemaakt kan worden wie waar gaat wonen door een selectieprocedure. 

Laten wij voorop stellen dat wij dit idee in de regel helemaal geen gek idee vinden. Echter denken wij dat met de huidige situatie op de woningmarkt de timing van dit idee een beetje ongelukkig is. Op dit moment zijn er zoveel mensen op zoek naar een nieuwe woning. Starters hebben het erg lastig met de enorm gestegen huizenprijzen en komen niet of nauwelijks aan een betaalbaar huis. De huizen die in aanmerking komen van het idee, zijn huizen die ideaal zijn voor starters. Niet al te groot en ook niet al te duur. 

Dit is ook het punt waar het experiment volgens ons een beetje schuurt. Ontzettend veel mensen staan vandaag de dag ingeschreven voor een nieuwe woning. Het duurt vaak jaren voordat mensen die zich hebben ingeschreven voor een woning daadwerkelijk een nieuwe woning krijgen. Dit experiment verloot huizen op basis van motivatie en communicatieve vaardigheden. Stel nou dat je al tien jaar staat ingeschreven voor een woning en je woning wordt verloot aan iemand met een goede motivatiebrief. Dat zou toch best vervelend en oneerlijk voelen. Het doet ons een beetje denken aan het spreekwoord “een brutaal mens heeft de halve wereld.” Wij hopen dat u er ook zo over denkt, en dat onze politici waaronder de wethouder Steffens er binnenkort ook zo over gaan denken.